Լուրերու Արխիվ

Vahak Karakashian

«Մեր ներկայությունն Արցախում պարտավորեցնող էր». Վահագն Գարագաշյան

Այլևս պատմություն է հոկտեմբերի 20-24-ը Երևանում և Ստեփանակերտում կազմակերպված Լրագրողների համահայկական 8-րդ համաժողովը: Սփյուռքի տարբեր համայնքներից ժամանած մասնակիցներն արդեն վերադարձել են իրենց երկրներ՝ նոր ծանոթություններ հաստատած և ապագային միտված նորանոր ծրագրերով ու գաղափարներով, ինչի շուրջ և «Հայերն այսօր»-ը զրուցել է Կանադայի «Հորիզոն» շաբաթաթերթի գլխավոր խմբագիր Վահագն Գարագաշյանի հետ:

- Պարո՛ն Գարագաշյան, ինչպե՞ս կամփոփեք Լրագրողների համահայկական 8-րդ համաժողովը:

- ՀՀ սփյուռքի նախարարության կազմակերպած Լրագրողների 8-րդ համահայկական համաժողովը, ինչպես և նախորդները, համարում եմ դրական, գնահատելի: Ավելին՝ այս համաժողովները մեզ՝ սփյուռքահայ լրագրողներիս համար առիթներ են, որպեսզի մոտիկից ծանոթանանք Հայաստանի, Արցախի, ինչպես նաև՝ հայկական տարբեր համայնքներում գործող մեր գործընկերների հետ: Ասել է թե՝ լրագրողների միջև նոր կապեր, ծանոթություններ հաստատելու կամուրջ են հանդիսանում:

- Պարո՛ն Գարագաշյան, համաժողովը անցկացվեց Երևանում և Ստեփանակերտում: Ձեր կարծիքով ի՞նչ նշանակություն ուներ այս հանգամանքը:

- Շատ կարևոր էր հատկապես նման համաժողովի կազմակերպումն ու կայացումը Արցախում: Հատկապես Քառօրյա պատերազմից հետո մենք Արցախի ժողովրդին և իշխանություններին փաստեցինք, որ Սփյուռքի բոլոր լրագրողները, և հայ լրագրողներն ընդհանրապես, կանգնած են Արցախի, Հայաստան-հայրենիքի կողքին: Մեր ներկայությունն Արցախում պարտավորեցնող էր: Իբրև լրագրողներ՝ մեր պարտականությունն ու առաքելությունն է, որ ներկա լինենք նման համաժողովներին:

- Ձեր կարծիքով Արցախին ուղղված լրագրողի առաքելությունն ի՞նչ է ենթադրում:

- Իմ օրինակով պատասխանեմ հարցին՝ իբրև լրագրող և խմբագիր: Լրագրողի առաքելությունն է ներկայացնել Արցախի ժողովրդի այսօրվա կացությունը, Արցախի ներկա աշխարհաքաղաքական իրավիճակը, ռազմական իրադրությունը: Եվ ինչու չէ, մեր առաքելությունն է նաև ներկայացնելու մեր ընթերցողներին հայ զինվորին, նրա պատրաստվածությունը, բարոյահոգեբանական բարձր տրամադրվածությունը, անդրադառնալ նաև նահատակ զինվորների ընտանիքներին, նահատակ զինվորների պատմությանը, ներկայացնել նրանց ավանդն ու սխրանքը:

Այս առումով շատ կարևոր է նաև սեփական փորձառությունը: Ես երեք անգամ հնարավորություն եմ ունեցել առաջնագիծ այցելելու: Երբ կանգնած ես առաջնագծի խրամատում, և քեզ տեղեկացնում են, որ 200 մետր այն կողմ թշնամու խրամատագիծն է, երբ այդ պահին նայելով հայ զինվորի աչքերի մեջ՝ տեսնում ու զգում ես նրա խիզախ կեցվածքը, բարոյահոգեբանական պատրաստվածությունը՝ այդժամ դու իրապես ապրում ես պահը, ֆիզիկապես զգում ես այն կացությունը, որի մեջ ապրում ու պայքարում է հայ զինվորը:

- Համաժողովի խորագիրն էր՝ «Հայոց պետականությունը՝ միասնության առանցք»: Ձեր կարծիքով ի՞նչ էր այն ենթադրում և ի՞նչ կարողացավ հաջողել ընտրված խորագիրը:

- Միասնությունը, որը հանդիսանում է նաև Սփյուռքի նախարարության գործունեության նպատակակետն ու կիզակետը, կարևորագույն ազդակ էր, որպեսզի այս համաժողովին անդրադառնաք, թե այդ միասնությունը կամ եռամիասնությունը՝ Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք, որքան կարևոր է հատկապես այսօր: Գտնվելով աշխարհաքաղաքական նման բարդ տարածաշրջանում և իրավիճակում, մեզ համար միասնությունն անհրաժեշտ է առաջիկա մարտահրավերներին դիմագրավելու համար:

- Պարո՛ն Գարագաշյան, համաժողովի շրջանակներում հանդիպումներ եղան Հայաստանի և ԼՂՀ Նախագահների, տարբեր գերատեսչությունների ղեկավարների հետ: Ի՞նչ են տալիս նման հանդիպումները:

- Պետական ղեկավարության հետ հանդիպումները մեզ նախևառաջ հնարավորություն են տալիս ավելի մոտիկից ծանոթանալ նրանց հետ: Այդ հանդիպումները սոսկ պաշտոնական զրույց կամ այսօրվա իրավիճակի մասին զեկուցումներ չեն: Երկրի ղեկավարներից տեղեկանալով կացության մասին՝ մենք ավելի մոտիկից ենք հաղորդակցվում երկրի քաղաքական, ռազմական, տնտեսական իրավիճակին:

- Պարո՛ն Գարագաշյան, սովորաբար նման համաժողովներից հետո արվում են համապատասխան եզրահանգումներ, գծագրվում են նոր անելիքներ: Ձեզ համար այս համաժողովն ապագային միտված ի՞նչ նոր ծրագրեր է ուղենշել:

- Համաժողովն ինձ համար վերստին խթան հանդիսացավ, որ երբ վերադառնամ Կանադա՝ «Հորիզոն»-ի միջոցով մեր ընթերցողներին, հետևորդներին տեղեկացնեմ, որ Հայրենիքը մեզ է սպասում, որ նրանք տարիներով չսպասեն Հայաստան այցելելու համար, այլ այցելեն ամեն տարի, միշտ: Եվ կամաց-կամաց խորհեն, որ իրենց մեկ ոտքն անպայման պետք է այնտեղ լինի՝ հայրենիքում, և սկսեն այնտեղ հաստատվել՝ լինի դրամատան մեջ հաշիվ բացելով, բնակարան գնելով կամ այլ եղանակներով: Այսինքն՝ կամաց-կամաց մտածեն Հայաստանում հաստատվելու ձևերի մասին: Ի վերջո հայրենադարձությունը ոչ միայն կարևոր է մեզ համար, այլև անխուսափելի է: Ինչպես և համաժողովի ժամանակ ասացի՝ Սփյուռքը հավիտենական չէ, Սփյուռքը գնայուն է, իսկ Հայրենիքը՝ մնայուն:

Mosig bakkalian

Բախտաւորուած

Տէր և Տիկին Միսաք և Զեփիւռ Պաքքալեաններ, բախտաւորուած են մանչ զաւակով մը Մոսիկ (31 Հոկտեմբեր 2016)

Կը շնորհաւորենք Տէր և Տիկին Պաքքալեանները, ինչպէս նաեւ իրենց հարազատները, այս ուրախ առիթով:

jemaranmain

Մելանքթոն և Հայկ Արսլանեան Ճեմարան վարժարանի 11-րդ դասարանի աշակերտներու այցելութիւնը՝ Այնճար:

Հինգշաբթի 3 Նոյեմբեր 2016-ի առաւօտեան, Այնճար այցելեց Մելանքթոն և Հայկ Արսլանեան Ճեմարան Վարժարանի 11-րդ դասարանի աշակերտները: Օրուան ընթացքին, անոնք ծանօթացան Այնճարի պատմութեան ու մշակոյթին մասին, այցելելով Այնճարի քաղաքապետարանը, Հ.3.Դ. «Կարմիր Լեռ» կոմիտէի գրասենեակը, դպրոցները, «Ս. Պօղոս» եկեղեցին, Պօղոս Սնապեանի տուն թանգարանը, նորակարոյց Հ.Մ.Ը.Մ ակումբը և այլ վայրեր:

149069935497973552147242701452658353339148n
146954885496951452249458196796304595458677n
14907276549762455218214322306486262726775n
149155595496950585582876645318779953352915n
149252395496952452249352526529798399800678n
149373965497616618849602585713432875112024n
149478545497622785515657309057524229181513n
149560335497973452147253456911900867634599n
149627735497974252147175884659373050729864n
149632925497624852182111584256098240673570n

Musaler1

«Մուսա Լերան Քառասուն Օրը» Վէպը` Կատալերէնով

Կազմակերպութեամբ Պարսելոնայի Հայկական մշակութային միութեան, ուրբաթ, 8 հոկտեմբերի երեկոյեան, Հայ տան մէջ, տեղի ունեցաւ երախտագիտութեան ձեռնարկ` նուիրուած քաթալոնացի մտաւորական Ռամոն Մոնտոնին: Ֆրանց Վերֆելի «Մուսա Լերան քառասուն օրը» վէպը քաթալոներէնի թարգմանած եւ այս թարգմանութեան շնորհիւ 2015 թուականին Պարսելոնայի լաւագոյն թարգմանութեան արժանացած Մոնտոնը առաջին անգամ կ՛այցելէր Հայ տուն: Բացման խօսքով ներկաներուն հայերէն եւ քաթալոներէն ողջունեցին Տաթեւ Սուլեանը եւ Գինուշ Առաքելեանը: Պարսելոնայի Աութոնոմայ համալսարանի դասախօս Մարիա Օհաննէսեանը խօսք առնելով` ներկայացուց գիրքը, կարեւոր նկատեց թարգմանութիւնը գրական, ինչպէս նաեւ պատմական տեսանկիւնէ, վերյիշելով եւ խնայելով պատմական դէպքերը եւ փաստերը: Ելոյթի աւարտին ան որոշ հատուածներ կարդաց, որպէսզի ներկաներուն համար յստակ ըլլայ գերազանց թարգմանութիւնը:

Միութեան ատենապետ Տաթեւ Սուլեանը լուսանկարներու եւ քարտէսներու միջոցով ներկայացուց Մուսա Լերան աշխարհագրական դիրքը, 1915-ի քառասուն օրերու ոդիսականը, տեղահանութիւնը եւ վերադարձը, իսկ աւարտին` 1939-ի ֆրանսական իշխանութիւններու հովանաւորութեամբ Այնճար տեղափոխուելու պայմանները եւ ժամանակագրութիւնը:

Ներկաներուն ցուցադրուեցաւ նաեւ այս տարուան Սուրբ Խաչի տօնակատարութեան ամփոփ տեսերիզը:

Ձեռնարկի աւարտին բեմ հրաւիրուեցաւ Ռամոն Մոնտոնը եւ միութեան անունով յատուկ յուշանուէրով պարգեւատրուեցաւ: Մուսա Լեռ-այնճարցիները նաեւ իրենց երախտագիտութիւնը յայտնեցին` յուշանուէր մը ուղարկելով Լիբանանէն,  որ անակնկալ էր ներկաներուն եւ Մոնտոնին համար: Խoսք առնելով` ան շնորհակալութիւն յայտնեց Պարսելոնայի Հայկական մշակութային միութեան եւ մուսալեռցի-այնճարցիներուն եւ ապա ներկայացուց իր հետաքրքրութիւնը եւ գիրքը թարգմանելու շարժառիթը, որ կու գար Հայոց ցեղասպանութեան ողբերգական ճակատագրէն: «Այդ դէպքերը պատճառ հանդիսացան, որ Ֆրանց Վերֆելի վէպը իր գրական որակով եւ պատմական բովանդակութեամբ քաթալոներէնի թարգմանեմ»:

Աւարտին տեղի ունեցաւ գիրքի վաճառք,  մակագրութիւն եւ հիւրասիրութիւն:

Musaler3
Musaler2

 

?>