Շաբաթ, 6 Յուլիս 2019ի երեկոյեան ժամը 6։30ին, հովանաւորութեամբ և ներկայութեամբ Լիբանանի հայոց թեմի առաջնորդ՝ Տէր Նարեկ արք. Ալեէմէզեանի, քոլէճի բարեկամներու, բարերարներու, ծնողներու, գաղութի եւ գիւղի տարբեր միաւորներու, ազգային իշխանութեանց ներկայացուցիչներու, Այնճարի քաղաքապետին, քահանայ հայրերու, Հ.Յ.Դ. «Կարմիր Լեռ» կոմիտէին, «Ս. Պօղոս» եկեղեցւոյ թաղական խորհուրդին ու հանդիսատեսներու հոծ բազմութեան, տեղի ունեցաւ Այնճարի հիմնադրութեան 80-ամեակին նուիրուած քոլէճի ամավերջի հանդէսը: 
Լիբանանի, Հայաստանի ու վարժարանի քայլերգներու յոտնկայս ունկնդրութենէն ետք, նախակրթարանի ու քոլէճի շրջանաւարտները հանդիսաւոր կերպով բարձրացան բեմ ու գրաւեցին իրենց տեղերը։
Բացման խօսքը փոխանցեց քոլէճի տնօրէն Արմէն Թաշճեան, որ ողջունելէ ետք հանդիսականները, յայտնեց, թէ սոյն հանդէսը Այնճարի 80ամեակի մեծ խորհուրդով, կը ներկայանայ գիւղին վերեւ ճախրող Մուսա լերան արծիւին չանհետացող ուրուականով, որ նոյնինքն՝ գիւղի պատմութեան դասն իսկ է։ Տնօրէնը բացատրեց, որ գիւղը իր պատմութիւնը կերտած է հերոսամարտի եւ անոր խորանին հաւատարմութեան ուղիով, անապատի անտանելի նեղութիւնները խորտակելու քաջութեամբ եւ հողին հետ դաշնադիր մնալու վճռակամութեամբ: Իսկ աշխատանքի մարտնչումով, ինչպէս նաեւ մուսա լեռցին տուն կանչող թմբուկով եւ յաղթանակած հայու հպարտութեամբ՝գիւղը կազմած է իր անաղարտ դիմագիծը: Տնօրէնը մաղթեց, որ հանդէսը վերածուի նորահաս սերունդի պապենական կտակի փոխանցման խորհրդակատարութեան եւ գիւղի հաւաքական տեսլականը պահելու ուխտակրութեան ծէսի։
Հանդէսի գեղարուեստական ընթացակարգը առաջնորդեցին ԺԱ. կարգէն աշակերտներ՝ Նարօտ Գառնէշեան, Վարագ Քէօշէեան և Պարոյր Սթանպուլեան իբրեւ հաղորդավարներ։
Ա.-Գ. կարգերու երգչախումբը կատարեց «Մուսա Լերան Գիւղերէն» եւ «Հալա հալա Նինոյէ» երգերը, ապա նախակրթարանի Ե.Զ. պարախումբը՝ ներկայացուց «Համբարձում» եւ «Կէրմէր Ֆըսթան» պարերը: 
Օրուան պատգամը փոխանցեց վարժարանիս շրջանաւարտներէն՝ Յակոբ Այնթապլեան, որ խրախուսեց շրջանաւարտները Այնճարի ապագայի նկատմամբ՝ ունենալու համար այն խոր հաւատքը, այնպէս ինչպէս իրերայաջորդ սերունդներու Հայաստանի անկախութեան երազանքը: 
Յ. Այնթապլեան թելադրեց շրջանաւարտներուն, թէ ո՛ւր ալ գտնուին անոնք՝ կապուած մնան ազգային գանձերուն, հայրենիքին, սփիւռքին, յատկապէս իրենց գիւղին ու վարժարանին։ Ան յոյս յայտնեց, որ ,կեանքի դաժան փոթորիկները արմատախիլ չընեն ձեր մէջ այն անխախտ սկզբունքները, զորս ընձեռած է աշխարհագրական այս հայադրոշմ աշխարհը: 80-ամեայ Այնճարը հայելին է մուսա-լեռցիի աշխատաքին, հզօր կամքին, անխախտ հաւատքին և մանաւանդ ազգային ապրումներու վառ դրսեւորումին: Այնճարը համահայկական եզակի արժէք է. փոքրիկ Հայաստան, ուր իւրաքանչիւր արարած կը կրէ հայու նկարագիր, ինչպէս Մայր Հայաստանը կը կրէ իր կուրծքին տակ հայրենիքի սահմանապահ զինուորներուն սրտի զարկը»: 
Պատգամախօսը ընդգծեց նաեւ, որ շրջանաւարտները ըլլան յանձնառու նուիրեալներ, հողին ու գիւղին կառչած մնալով: 
«Ազգային Յառաջ - Գ. Կիւլպէնկեան» վարժարանի շրջանաւարտ ըլլալ կը նշանակէ մուտք գործել այն վեհաշուք դարպասէն ներս,ուր ձեր ամբարած գիտելիքներով, փորձառութեամբ եւ ուժերով՝այլեւս փաղանքն էք ձեր հարազատ գիւղի եւ ընդհանրապէս՝հայաշխարհի հզօրացման ու բարգաւաճման առաքելութեանե,- եզրափակեց ան:
Շարունակուեցաւ գեղարուեստական յայտագիրը Ա.-Բ. կարգերու «Թամզարա» պարային ելոյթով: Այնուհետեւ նախակրթարանի Դ.-Զ. երգչախումբը մատուցեց «Մուսա Լերան», «Քամին Զանա» և «Նինօ» երգերը: 
Մրցանակաբաշխումէն ետք, Թ.-ԺԱ. պարախումբը ներկայացուց նազ պար մը, որուն անմիջապէս յաջորդեց «Եարխուշտա» ժողովրդական պարը:
Այնուհետեւ, Զ. դասարանի շրջանաւարտները ասմունքեցին Դանիէլ Վարուժանի «Ձօն»ը, որմէ ետք Գ.-Դ. պարախումբը ներկայացուց «Հայաստան» պարը։
Գեղարուեստական յայտագիրի վերջին բաժինը ամփոփումն էր օրուան խորհուրդին, երբ Է.-Ը. պարախումբի անդամները հանդիսատեսներուն մէջէն բարձրացան բեմ եւ աւանդական թմբուկ-զուռնայի կշռոյթին տակ սկսան պարել, մինչ ԺԲ. կարգի աւարտականները ներկայացուցին Պօղոս Սնապեանէն քաղուած համադրութիւն մը: Պատկերը իր լրումին հասաւ, երբ փրկարար նաւը մուսալեռցիները հասցուց ապահով ծովափը։
Շրջանաւարտներու ուղերձներու ընթերցումը կատարեցին Գարօլ Քէնտիրճեան՝ հայերէնով, Մակի Քէնտիրճեան՝ արաբերէնով եւ Անժէլիքա Սըգայեան՝ անգլերէնով: Անոնք ուրախութեան ու յուզմունքի արտայայտութիւններով փոխանցեցին իրենց երախտագիտութիւնը վարժարանին ու զիրենք շրջապատող իւրաքանչիւր անհատի նկատմամբ։
Այնուհետեւ պահը հասած էր վկայականներու բաշխումին: Տնօրէն Արմէն Թաշճեան խօսքը ուղղելով շրջանաւարտներուն, յայտնեց. «Վկայականներու մէջ, ամենաշատ յիշելիքն ու յիշեցնելիքը՝ այն իրողութիւնն է, որ դուք անքակտելի մասն էք մեր ժողովուրդի շուրջպարին, ժառանգորդը անոր հաւաքական յիշատակարանին եւ ամուր պատուանդանը անոր երազներուն»։
Տնօրէնը յուսադրեց, որ շրջանաւարտներուն փոխանցուող վկայականները ըլլան յուշարարները Մուսա Լեռ-Այնճարի այն ճշմարտութեան, որ գիւղի պատմութիւնը հոմանիշ դարձուց համախումբ կեանքի ու կռիւի, պապենական հողին եւ երկինքին ժառանգուելու առաքինութեանց, ինչպէս նաեւ ազգային արժանապատուութեան եզակի ապրումի։
Տնօրէնը բարի երթ մաղթելով շրջանաւարտներուն, բեմ հրաւիրեց առաջնորդ սրբազան հայրը եւ օրուան պատգամախօսը, որոնք տնօրէնին հետ կատարեցին վկայականներու բաշխումը։
Այնուհետեւ, առաջնորդ սրբազան հայրը փոխանցեց իր պատգամը եւ արժեւորեց կրթական այն երախտարժան աշխատանքը, որ հայ կրթութեան նուիրուած մշակներ կը կատարեն անսակարկ կերպով ու անշահախնդրօրէն: Ան գնահատեց արձանագրուած յաջողութիւնը, որ հպարտութիւն կը ներշնչէ գիւղին ու բոլոր հայրենակիցներուն: «Վարժարան մը, որ ոչ միայն խորհրդանշուեցաւ փետուրով, այլ նաեւ լիբանանեան մայրիով»,- ըսաւ ան եւ աւելցուց հետեւեալը. «Մենք հայ ժողովուրդի պատմութեան, անցեալին, ներկային ու ապագային զինուորներն ենք, Մուսա լերան արմատով խորհրդանշուած՝ թմբուկի կշռոյթով և շուրջպարի թոբոյնով մեզ մասնակից դարձուցիք մեր համահայկական թմբուկին և շուրջպարին: Եւ այս բեմը զարդարուած է ցորենի հասկերով, «ոսկի» հունձքով՝ նուիրումով եւ իրագործումներով»:
Ան իր օրհնաբեր թելադրանքը ուղղեց շրջանաւարտներուն, որ անոնց քայլերը ըլլան հաստատ ու ամուր եւ իրենց ունեցածը արդիւնաւորեն նաեւ իրենց վարժարանին համար։
Այնուհետեւ, շրջանաւարտները, տնօրէնն ու ընդհանուր հսկիչները ընդունեցին ներկաներու ջերմ շնորհաւորանքներն ու բարեմաղթութիւնները: