Լ.Օ.Խ.-ի «Աղթամար» մասնաճիւղ
1942-ին, 7 հիմնադիր ընկերուհիներով հիմը կը դրուի Լ.Օ.Խ.ի Այնճարի մասնաճիւղին՝ «Աղթամար» , որ կոչուած է կարեւոր դեր վերցնելու Այնճարի պատմութեան մէջ: Մասնաճիւղի անդամներուն թիւը շուտով կը հասնի 45-ի եւ անմիջապէս կը սկսի բեղուն աշխատանքը, ծով կարիքները բաւարարելու համար: Մասնաճիւղի ստեղծման մէջ մեծ դեր կ՛ունենան Մուսա Լերան ղեկավարներէն եւ Այնճարի հիմնադիր Մովսէս Տէր Գալուստեան, գրագէտ Եդուարդ Պօյաճեան եւ բանահաւաք՝ Թովմաս Հապէշեան:
Առաջին քանի մը տարիներուն վարչական եւ անդամական ժողովները կը գումարուէին Ազգ. «Յառաջ» վարժարանի «Տիգրանեան» սրահին եւ «Բաբգէն Սիւնի» ակումբին մէջ :Միութիւնը յատկապէս օգնութեան ձեռք կ՛երկարէ հիւանդներուն եւ կարօտեալներուն, կազմակերպելով հանգանակութիւններ եւ նոյնիսկ թատերական ներկայացումներ:
1945-ին, կը հիմնուի չորս սենեակներով մայրանոց մը, անհրաժեշտ բաժանմունքներով, որ ամէնէն անհրաժեշտ կարիքներէն մէկն էր գիւղին:
1946-ին, մասնաճիւղը կը ստեղծէ Արծուիկներու Փաղանգ մը, աւելի քան 100 անդամներով, որ մեծ խանդավառութիւն կը ստեղծէ գիւղին մէջ: Արծուիկները կը հետեւին յատուկ կանոնագրի:
Յաջորդող 15 տարիները կ՛ըլլան յարատեւ աշխատանքի եւ գործունէութեան ծաւալման շրջան մը:
1960-ականերուն սկիզբը, մասնաճիւղը կը բանայ իր դարմանատունը, իր անդամուհիներէն Տիկ. Ծաղիկ Սէպէեանի հիւանդապահուհիի վկայականի արտօնութեամբ, հայրենակից Պօղոս Քիւրտեանի կողմէ տրամադրուած ժամանակաւոր սենեակի մը մէջ: Հոս կ՛այցելեն Պէյրութի Ամերիկեան Հիւանդանոցի բժշկութեան ուսանողներ՝ Վազգէն Տէր Գալուստեան, Չորպաճեան եւ Մխճեան գլխաւորութեամբ Տոքթ. Արամ Հանիսեանի: Բժշկական խնամքի կողքին մասնաճիւղը կ՛ապահովէ նաեւ անհրաժեշտ դեղօրայք՝ օգտուելով միջազգային բարեսիրական հաստատութիւններէ:
Կարճ ժամանակ մը ետք, Հ.Յ.Դ. «Կարմիր Լեռ» կոմիտէն միութեան կը յատկացնէ տուն մը, Հ.Մ.Ը.Մ. ի ակումբին կից, որ կը դառնայ միութեան կեդրոնը:
1970 -ական տարիներուն գիւղին մէջ կը գործեն շտապ օգնութեան երեք կեդրոններ Լ.Օ.Խ. ի «Աղթամար» մասնաճիւղի կազմակերպութեամբ:
1974 ին, Հ.Մ.Ը.Մ.ի եւ Լ.Օ.Խ.ի Շրջանային վարչութեանց կարգադրութեամբ, Լ.Օ.Խ.ի Արծուիկները կը փոխանցուին Հ.Մ.Ը.Մ.-ին, եւ կը դառնան Արենոյշներ:
Նոյն տարին, Այնճարի պատմական բերդին մէջ տեղի ունեցող Ա. Փառատօնին, իր մասնակցութիւնը կը բերէ մասնաճիւղը , ցուցադրութեան եւ վաճառքի դնելով գիւղի արտադրութիւններն ու պահածոները:
1984-ին դարձեալ Հ.Յ.Դ. «Կարմիր Լեռ» կոմիտէին կարգադրութեամբ , մասնաճիւղի տրամադրութեան տակ կը դրուի Սարգիս Տանայեանի երկյարկանի շէնքը, որ դիւրութիւններ կը ստեղծէ մասնաճիւղի գործունէութեան համար: Մասնաճիւղը ընդլայնելով իր գործունէութեան դաշտը կը կազմակերպէ կարուձեւի եւ ճաշի դասընթացքներ, ձեռային աշխատանքներ, ցուցահանդէսներ, ընկերային ձեռնարկներ, դասախօսութիւններ եւայլն:
Միութեան անդամներուն թիւը կը հասնի 250-ի: Միութիւնը ձեռք կ՛երկարէ որբին, անկարին, հիւանդին եւ ծերին, ինչպէս նաեւ կ՛օժանդակէ գիւղի վարժարաններուն, յատուկ հոգատարութիւն ցուցաբերելով պատանիներու ուսման հանդէպ: Մասնաճիւղը կարելիութիւն կը ստեղծէ նաեւ գիւղի հայրենակիցներուն համար տարրալուծարանային քննութիւններ կատարելու, չնչին ծախսերով:
1991-ին, Այնճարի Բ. Փառատօնին , մասնաճիւղը կը մասնակցի հայկական ձեռագործներու ցուցահանդէս- վաճառքով մը, որ մեծ յաջողութիւն կը գտնէ:
1992-ին արժանի շուքով կը յիշատակուի մասնաճիւղի 50 ամեակը, որու ընթացքին յատուկ գնահատանքի կ՛արժանանան միութեան վաստակաւոր ընկերուհիները:
1995-ին մասնաճիւղը կը ձեռնարկէ հանգանակութեան, նպատակ ունենալով սեփական դարձնել իր կեդրոնը:
1998-ին Տէր եւ Տիկ. Սուրէն եւ Ալիս Ֆիլհաննէսեաններ, իրենց պապենական տունը կը նուիրեն մասնաճիւղին, որպէս մնայուն կեդրոն Լ.Օ.Խ.ի «Աղթամար» մասնաճիւղին:
