ԱՐԱ ԳԱԶԱՆՃԵԱՆ
Օր Առաջին
Լեռ վիթխարի
Վիրաւոր
Լեռ յաղթական
Բայց արնոտ
Լեռ սրբազան
Դարաւոր…
Ամէն ինչ լեռը պահեց
Մեռելները մեր անյաղթ եւ ծառերը արեւի
Որոնց վրայ լոյսը շող դարձաւ պտուղ`
Արեգակ արդար թէեւ
Բայց ցաւի արցունք է որ կը կաթի
Ամէն առտու երբ առնես լեռը գրկիդ մէջ կախարդ…
Ամէն ինչ լեռը պահեց
– Մեր անցեալը արեւոտ –
Որ դարձած է երգ թախծոտ
Էջերուն մեր պատմութեան…
Լեռը մնաց արիւնոտ յիշատակը մեծութեան
Ազգիս որ միշտ կը նայի այդ մշուշոտ կատարին…
Լեռը մնաց յիշատակ այն օրերէն
Որ կնքեց ազգիս անունը բոլոր մատեաններուն մէջ օտար…
Լեռը մնաց այդ ուժեղ պատարագը հաւատքիս
Ուրկէ ամէն օր լռած տիրոջ ձայնը կը լսուի…
30 յունուար 2013
Օր Երկրորդ
Լեռը
Դատարկ
Արիւնոտ
Հսկայական
Վիթխարի
Լեռը
Հեռուն
Արիւնոտ
Հսկայական
Առանձին
Լեռը
Մեր մէջ
Արիւնոտ
Հսկայական
Դեռ կ՛աճի
Լեռը
Մինակ
Արիւնոտ
Ամէն օր զիս կը ծնի
11 փետրուար 2013
Օր Երրորդ
«Նաւերն Եկան Ու Հեռացան, Չտեսան Մեզ»
Ն. Սարաֆեան
Նաւերն եկան ճանճեր բեռցած
Աղօթքի պէս մեր սրտերը բարձրացան վեր
Երբ մենք իջանք լեռնէն ի ցած
Ոչ մէկը մեզ կը կարեկցէր
Աղօթքի պէս լեռը մնաց խորհրդաւոր
(Բայց անառիկ)
Իր գրկին մէջ պահած սերմը հայոց ազգին
Աղօթքի պէս լեռը լռեց մայրամուտին
Ի տես նաւուն որ հեռացաւ ճանճեր բեռցած:
13 սեպտեմբեր 2013
Օր Չորրորդ
Եւ Ողորմեա…
– Ան որ կեանքով իր դեռատի
Դարձաւ ժայռ մը
– Ան որ լերան հետ նոյնացաւ
իր արիւնով
– Ան որ մահուամբ իր իմացեալ
դարձաւ աղօթք
– Ան որ մահուամբ իր իմացեալ
ծնաւ դարձեալ ամէն առտու
– Ան որ ծնաւ ամէն առտու
իր մահուամբ հեզ սերունդները գալիք անյաղթ
– Ան որ լերան մէջ ծլեցաւ
Իբրեւ շուշան…
16 սեպտեմբեր 2013
Օր Հինգերորդ
Ես քեզ մեղա՛յ Մուսա Լեռ
Որ դարերով քեզ գրկած
Ձգեցի քեզ առանձին,
Եւ չարաշուք թշնամին
Քեզ կոխկռտեց ու անցաւ,
Ոտքերուն տակ իր մոլի
Պատմութիւնդ քարացաւ
Ժայռերուդ պէս ամեհի..-
Ես քեզ մեղա՛յ Լեռ հզօր
Որ աստուածները բոլոր
Քեզ ձգեցին առանձին,
Մայրամուտին տակ մինակ`
Տրտում, տխուր, առանձին…
10 սեպտեմբեր 2015
Օր Վեցերորդ
Հեռուէն հեռու նաւերն անցան
Մենք մնացինք գամուած ժայռին
Հեռու հեռուէն նաւերն եկան
Ու մեզ տարին մայրամուտին…:
Նաւերն գացին մենք մնացինք
Առանց լերան մեր ամեհի
– Նաւերն գացին
Մենք մնացինք
Ոտաբոպիկ ու առանձին:
Փորթ Սայիտի արեւին տակ
Նաւերն յանկարծ անհետացան
Եղանք մինակ, անհպատակ
Հոգիները մեր քարացան…:
Նաւերն գացին մենք մնացինք
Առանց լերան մեր ամեհի
– Նաւերն գացին
Մենք մնացինք
Ոտաբոպիկ ու առանձին:
10 մայիս 2016
Օր Եօթներորդ
Լե՛ռ
Քեզ հեռուէն կը գրկեմ
Իբրեւ անձայն պատարագ
Հոգիներուն համար որ
Քու կողերուդ կռուեցան:
Լե՛ռ
Քեզ հեռուէն ես կ՛երգեմ
Իբրեւ երազ անաւարտ
Հոգիներուն համար որ
Քու լանջերդ չտեսած
Դարձան
Հեռու հեռաւոր
Աքսորական հոգիներ
Թափառական
Աշխարհիս չորս ծագերուն
Կորսուած…
Լե՛ռ
Քեզ հեռուէն կը շնչեմ
Անիրական
Որ բացա՛ծ…
11 սեպտեմբեր 2017
Օր Ութերորդ
Լեռ անաւարտ տեսլական
Մշուշին մէջ ընկղմած
Լեռ անաւարտ իմ հեքիաթ
Նաւերը լուռ հեռացան…:
Լեռ վիթխարի անսահման
Սրտերուն մէջ ուռճացած
Լեռ անաղարտ իմ հեքիաթ
Նաւերը քեզ հոն մոռցան…:
Լեռ հրաշքի մարտական
Հոգիներուն մէջ սնած
Լեռ եզակի իմ հեքիաթ
Տխրութիւն առաձգական…
9 մարտ 2018
